het is een ritueel, als percussie, de maximale zee en wij dan
daaronder, deinend maar niet van harte
hoor de dieren en de dingen
de vinnen en de voeten op hun pad naar morgen
zonder eisen, zonder liefde, haat of hart
met de stroming mee, blauw als parels
in de zee, het rijden van de wind, het water
wij als schepen - nee, als wrakhout, vergeten ankers onderwater
zonder richting observerend, kwaad op alles
als ik jou volg dan gaan we in kringetjes en dus nergens heen
maar als ik dat niet doe, dan verliezen we elkaar uit het oog
spoelen we weg als mensen
