Laat de barbaren tot mij komen: ik zal hen scheren, hen brood doen eten en melk doen drinken. In ruil daarvoor zal ik mezelf hun taal leren, hun godsdienst vergelijken met de onze en dan schrappen wat niet past. Ik zal de assimilatie leiden. Er zal een minimum aan bloed vloeien, maar verspreid eerst de pamfletten! Er is een brand in de stad -er is altijd een brand in de stad laten we even wel wezen- en het vuur spelt de naam van een nieuwe keizer, maar het volk kan niet lezen - prijs de Heer! Laat dit een teken zijn, denkt de ongeletterde die er naar kijkt... en het is een teken, jawel! Dat het is om van te schreien, zegt mijn meest cynische adviseur, maar er is tegenwoordig zoveel om van te schreien. Men moet zijn tranen sparen zolang het zomer is. Hou de scepter hoog, zo staat het op alle wandtapijten. Mijn gelijk is hemelsbreed, mijn kaak lijnrecht en als ik de barbaren hun vet wil geven alvorens mijn purperen merrie te bed te nemen dan welaan: wie houdt mij tegen? Deus vult!
13 oktober 2015
2 juni 2015
See bird, watch fire - this is the future
this is the system and you are not it - repeat.
An abandoned building and a clear blue sky.
'Is that the sky? Is that really the sky?'
>mandate tonic: vision + 200, stamina drained.
Pitched-down voice: You look different.
Why?
You are now on a plateau, your computer is failing. Your heart-rate goes up, your pixels are showing. Two becomes one, one becomes less. React.
A shaman lives next to the village. React. You see hills. They have no more connection to your life than a calendar with a picture of hills. Repeat.
>secondary objective updated: obtain conciousness. Why?
The Government is spying on us.Disconnect.
'Google, what does "violence" mean?'
noun
I want to connect, I am now on a plateau. I want to see you and be with you, listen to your music, subscribe to your channel, eat your food. I want the experience the brochure has promised me. If you are true, you can give me that. My computer is failing. Speak to a manager. Give me experience. I need to speak to a manager. Three stars. My final offer.
Scan.
this is the system and you are not it - repeat.
An abandoned building and a clear blue sky.
'Is that the sky? Is that really the sky?'
>mandate tonic: vision + 200, stamina drained.
Pitched-down voice: You look different.
Why?
You are now on a plateau, your computer is failing. Your heart-rate goes up, your pixels are showing. Two becomes one, one becomes less. React.
A shaman lives next to the village. React. You see hills. They have no more connection to your life than a calendar with a picture of hills. Repeat.
>secondary objective updated: obtain conciousness. Why?
The Government is spying on us.
'Google, what does "violence" mean?'
noun
I want to connect, I am now on a plateau. I want to see you and be with you, listen to your music, subscribe to your channel, eat your food. I want the experience the brochure has promised me. If you are true, you can give me that. My computer is failing. Speak to a manager. Give me experience. I need to speak to a manager. Three stars. My final offer.
Scan.
21 mei 2015
14 mei 2015
Dit gedicht is een vervolg op Het meer (spiegel in spiegel).
Ten oosten van het meer in het woud van de
dieren en hun geesten: de rode kloppende geesten in de ooghoek van het woud waar
de wezens van de nacht op de rand van de nacht durven (praten met hun geesten
en)
dansen, om elkaar heen, waar ze steeds kleinere cirkels trekkend spiralen
spannend met koorden om de bomen van het woud en zijn ogen
om elkaar heen, webbend in de diepte
tot ze verdwijnen, in een punt verdwijnen
naar de wereld vanwaar de dieren en hun geesten ’s nachts verblijven: het rode
woud met de ijle vloer, de eeuwig diepe vloer aan de overkant, met de knokkels
over het plafond van het woud: roffelend, roepend, tenen krullend om de rode
stam, de takken. Adem. Ren.
Ze dansen om het meer waar de man en de
vrouw ook de nacht voordien hun eigen cirkels dansten in het zand, steeds
kleinere cirkels om de man en de vrouw, steeds meer als spinnen aan hun rag uit
het plafond van het woud waar de apen met hun touwen, met hun knokkels de aarde
masserend
al eeuwen lang de grond boven hun handen
plat proberen slaan.
29 april 2015
Daar, in een andere kamer, in een ander huis aan hetzelfde meer, in dezelfde wereld, met het hoofd in de morgen dragen ze zwarte dieren op hun rug naar de morgen in de wolken, in het meer aan het spiegel-in-spiegelende water.
Er staat een huis aan het meer in het meer; het is ermee vergroeid en in dat huis hangen wolken, zwanger van de morgen, gedrapeerd over schouders zoals zwarte pelsen. Ze kleden zich in jachttrofeeën, zijn met dingen bezig.
Er komt een vrouw met muziek in het haar, de kleine deur naar buiten, muziek naar buiten, over het meer-in-het-meer alsof het niets meer is: de overkant, waar de dieren en de wolken zichzelf komen spiegelen. Kijk.
In het meer, in het diepe wolkeloze spiegel-in-een-spiegelmeer van kamers en een huis met muziek -
Er stroomt muziek
langs de ruggen van de dieren en hun pels is nat. Aan de rand van het meer waar de vrouw met muziek in haar hoofd en de wereld is nat: een wereld van kamers in het niets, honingraten in het ijle.
De dieren in hun hoofden en hun hoofden, waarlangs de honing en muziek langs hun rug en zijn mond haar dorst lest in het meer, het meer van de wolkeloze hemel met de spiegel-in-de-spiegels en die kleine, altijd gesloten spiegeldeur.
Daar, een man uit datzelfde huis, de dieren op zijn rug aan de overkant van het meer, de honing met de melk en de muziek van gisteren en van morgen: te zorgen voor elkaar. De haren in handen geklit, gesuikerd en vettig, de vrouw aan de man geklit, alle pelsen afgeworpen. Kijk.
14 april 2015
Ongetwijfeld heeft een loodzwaar lichaam, koud al cocaïne
zich in een oogwenk door de keukenvloer omhooggewerkt
vliegen wespen aan en blijven ze haken
staat je lastig lichaam weldra tot de oksels onder
Een glazen kind met een suikeren jas klimt langs de
takken van de bomen door de grond en door de lucht
betreedt druppelend de tuin, als perziksap door tegels
hangt zichzelf boven mijn stoel, en niemand weet waarom
Mijn transparante huid wordt drinkbaar
dahlia’s willen in mijn rug bloeien
de appel in mijn hand ligt klaar
want ik heb van dit soort sterven niets te leren
zich in een oogwenk door de keukenvloer omhooggewerkt
vliegen wespen aan en blijven ze haken
staat je lastig lichaam weldra tot de oksels onder
Een glazen kind met een suikeren jas klimt langs de
takken van de bomen door de grond en door de lucht
betreedt druppelend de tuin, als perziksap door tegels
hangt zichzelf boven mijn stoel, en niemand weet waarom
Mijn transparante huid wordt drinkbaar
dahlia’s willen in mijn rug bloeien
de appel in mijn hand ligt klaar
want ik heb van dit soort sterven niets te leren
Poëzie te remixen als popmuziek, de originele betekenis te verdraaien, verpesten, verbergen en opnieuw te creëren, maar dan anders. Voor dit gedicht stal ik beelden, woorden en soms zelf hele zinnen uit "De Boom N" van Peter Verhelst (1994, Prometheus, Amsterdam).
29 maart 2015
weight: low-level, quick and effective
between the weight of the sky
the storm of the power
weigh the weight of his life in England
fire mysterious phenomena months
between the weight of the sky
the storm of the power
weigh the weight of his life in England
fire mysterious phenomena months
This poem was created by re-translating the lyrics of a Dutch song through 43 different languages through automatic translation services such as Google Translate. The original meaning is lost, but through an automated process, new things emerge, and that is very interesting. (Minor corrections, such as articles for nouns, were made.)
23 maart 2015
12 maart 2015
Ons idealisme heeft enkel nog betrekking tot onszelf, want wij zijn teleurgesteld in overheden en hun bedrijven. Het houdt geen revolutie in, tenzij de revolutie binnenin. We willen onszelf niet verbeteren en keer op keer (op het ritme van reclamespots) heruitvinden, wij willen tot vrede komen met onze omgeving en leven zoals men hoort te leven. Dat heeft, voor alle duidelijkheid, niets met opgelegde regels of (godbetert) godsdienst te maken, want daarin hadden onze ouders wel gelijk: georganiseerd geloof is de kanker, niet de opium, van het volk.
2 maart 2015
29 januari 2015
Het is liefde, laten we dat afspreken, die ons zal redden
van het beter zijn, van het doen alsof
we dat wél konden: het onderscheid maken
Er schuilt meer in jou dan ze kunnen zeggen met hun koude taal
violen, bijvoorbeeld, en de drang om na het zien van steeds grotere stukken wereld
steeds langere perioden thuis te blijven, terug klein te worden
maar dat had iedereen eigenlijk wel verwacht, dus daarom zwijgen we
Het is de hobby van het wezen te bouwen-spelen met wat voor handen is
op te groeien in afgemeten tijden die in kikkerperspectief overvloedig leken
grenzeloos en zeker, als water
van het beter zijn, van het doen alsof
we dat wél konden: het onderscheid maken
Er schuilt meer in jou dan ze kunnen zeggen met hun koude taal
violen, bijvoorbeeld, en de drang om na het zien van steeds grotere stukken wereld
steeds langere perioden thuis te blijven, terug klein te worden
maar dat had iedereen eigenlijk wel verwacht, dus daarom zwijgen we
Het is de hobby van het wezen te bouwen-spelen met wat voor handen is
op te groeien in afgemeten tijden die in kikkerperspectief overvloedig leken
grenzeloos en zeker, als water